لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانقصیده ها
قصیدهٔ شمارهٔ 1 - در توحید حضرت باریتعالی و موعظه : نفیر مرغ سحر خوان چو شد بلندنوا
قصیدهٔ شمارهٔ 2 - قصیده : ز خاک هر سر خاری که میشود پیدا
قصیدهٔ شمارهٔ 3 - تجدید مطلع : گرت هواست که دایم درین وسیع فضا
قصیدهٔ شمارهٔ 4 - در مدح شاهزاده شهید سلطان حمزه میرزا : ای ماه چارده ز جمال تو در حجاب
قصیدهٔ شمارهٔ 5 - در مدح پریخان خان خانم : تا نقش ناتوانی من چرخ زد بر آب
قصیدهٔ شمارهٔ 6 - وله فی مدیح نواب ولی سلطان‌بن محمدخان : ناگهان بر گرد بخت ملک سر از مهد خواب
قصیدهٔ شمارهٔ 7 - وله ایضا من بدایع افکاره : سرورا ادعیه‌ات تا برسانم به نصاب
قصیدهٔ شمارهٔ 8 - فی مدح محراب بیک : جهان جهان دگر شد چو گشت زینت یاب
قصیدهٔ شمارهٔ 9 - در مدح حضرت ختمی ماب صلوات الله علیه : از بس که چهره سوده تو را بر در آفتاب
قصیدهٔ شمارهٔ 10 - در مدح میر محمدی خان فرماید : چو گل ز صد طرفم چاک در گریبانست
قصیدهٔ شمارهٔ 11 - در مدح مختارالدوله مرشد قلی‌خان استاجلو علیه‌الرحمه گفته : سرای دهر که در تحت این نه ایوان است
قصیدهٔ شمارهٔ 12 - قصیدهٔ در مدح امیر قاسم بیک طبیب فرماید : آن که درد همه کس رابه تو فرمود علاج
قصیدهٔ شمارهٔ 13 - وله ایضا : تا هست جهان به کام خان باد
قصیدهٔ شمارهٔ 14 - وله ایضا : اگر چه مادر ایام خوش نتیجه فتاد
قصیدهٔ شمارهٔ 15 - در مدح عالم فاضل شیخ عبدالعال : مرا غمی است ز بیداد چرخ بی‌بنیاد
قصیدهٔ شمارهٔ 16 - در مدح پادشاه دکن گفته : دهنده‌ای که به گل نکهت و به گل جان داد
قصیدهٔ شمارهٔ 17 - این قصیدهٔ را در مدح خواجه آصف صفات ابوالقاسم بک وزیر گفته‌اند : چرخ را باز مه روی تو حیران دارد
قصیدهٔ شمارهٔ 18 - در مدح شاه طهماسب صفوی : ز آهم بر عذار نازکش زلف آن چنان لرزد
قصیدهٔ شمارهٔ 19 - در مدح شاه طهماسب صفوی : تا بدن دستگاه جان باشد
قصیدهٔ شمارهٔ 20 - تجدید مطلع : ملک اگر جسم و عدل جان باشد
قصیدهٔ شمارهٔ 21 - وله من جواهر المنظوماته فی مدح محمدخان ترکمان گفته : زمانه را دگر آبی به روی کار آمد
قصیدهٔ شمارهٔ 22 - وله فی در الفاظه فی مدیحه ایضا : شب دوش از فغانم آن چنان عالم به جان آمد
قصیدهٔ شمارهٔ 23 - قصیدهٔ در مدح نظام‌شاه پادشاه دکن : چون شاه نطق دست به تیغ زبان کند
قصیدهٔ شمارهٔ 24 - ایضا فی مدح مختارالدوله میرزا شاه ولی : سدهٔ آصفیش بود سلیمان به سجود
قصیدهٔ شمارهٔ 25 - وله ایضا قصیده : بر آصف سخی دل به اذل بود سه عید
قصیدهٔ شمارهٔ 26 - ایضا فی مدح شاهزاده مظفرلوا سلطان حمزه میرزا گفته : ز پرگار فلک نقشی به روی کار می‌آید
قصیدهٔ شمارهٔ 27 - فی مدح محمدخان ترکمان فی حالة نزوله به کاشان : دوش ز ره قاصدی خرم و خندان رسید
قصیدهٔ شمارهٔ 28 - در مدح بلقیس زمان بریخان خانم صبیهٔ شاه طهماسب صفوی : دی قاصدی به کلبهٔ این ناتوان رسید
قصیدهٔ شمارهٔ 29 - قصیدهٔ در مدح مرتضی نظام شاه بحری : زهی محیط شکوه تو را فلک معبر
قصیدهٔ شمارهٔ 30 - تجدید مطلع : شبی به دایتش از روزگار هجر به تر

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* طی نگشته روزگار کودکی پیری رسید
* از کتاب عمر ما فصل شباب افتاده است
شعر کامل
رهی معیری
* صد غنچهٔ دل از نفس ما شکفته شد
* هر جا که چون نسیم سحر پا گذاشتیم
شعر کامل
رهی معیری
* گر بهم می‌زدم امشب مژهٔ پر نم را
* آب می‌برد به یک چشم زدن عالم را
شعر کامل
محتشم کاشانی