لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1251

1. گر لب او شکند نرخ شکر می‌رسدش

2. ور رخش طعنه زند بر گل تر می‌رسدش

3. گر فلک سجده برد بر در او می‌سزدش

4. ور ستاند گرو از قرص قمر می‌رسدش

5. ور شه عقل که عالم همگی چاکر اوست

6. جهت خدمت او بست کمر می‌رسدش

7. شاه خورشید که بر زنگی شب تیغ کشید

8. گر پی هیبتش افکند سپر می‌رسدش

9. گر عطارد ز پی دایره و نقطه او

10. همچو پرگار دوانست به سر می‌رسدش

11. آن جمالی که فرشته نبود محرم او

12. گر ندارد سر دیدار بشر می‌رسدش

13. کار و بار ملکانی که زبردست شدند

14. نکند ور بکند زیر و زبر می‌رسدش

15. می‌شمردم من از این نوع شنودم ز فلک

16. که از این‌ها بگذر چیز دگر می‌رسدش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پروانه بر آتش زند از بهرتو خود را
* ای شمع تو هم حرمت پروانه نگه دار
شعر کامل
وحشی بافقی
* رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
* جامه‌ای بود که بر قامت او دوخته بود
شعر کامل
حافظ
* من چه دارم درنظر تا دل به آن خرم کنم؟
* پسته از یاد شکر در پوست خندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی