مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1716

1. امشب جان را ببر از تن چاکر تمام

2. تا نبود در جهان بیش مرا نقش و نام

3. این دم مست توام رطل دگر دردهم

4. تا بشوم محو تو از دو جهان والسلام

5. چون ز تو فانی شدم و آنچ تو دانی شدم

6. گیرم جام عدم می کشمش جام جام

7. جان چو فروزد ز تو شمع بروزد ز تو

8. گر بنسوزد ز تو جمله بود خام خام

9. این نفسم دم به دم درده باده عدم

10. چون به عدم درشدم خانه ندانم ز بام

11. چون عدمت می فزود جان کندت صد سجود

12. ای که هزاران وجود مر عدمت را غلام

13. باده دهم طاس طاس ده ز وجودم خلاص

14. باده شد انعام خاص عقل شد انعام عام

15. موج برآر از عدم تا برباید مرا

16. بر لب دریا به ترس چند روم گام گام

17. دام شهم شمس دین صید به تبریز کرد

18. من چو به دام اندرم نیست مرا ترس دام


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* برات رزق تو بر آسمان نوشته خدای
* عبث توقع رزق از زمینیان داری
شعر کامل
صائب تبریزی
* گل چه داند که درد بلبل چیست؟
* او همین کار رنگ و بو داند
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی