لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2794

1. ای ملامت گر تو عاشق را سبک پنداشتی

2. تا به پیش عاشقان بند و فسون برداشتی

3. گه مثال و رمز گویی گه صریح و آشکار

4. تخم را اندر زمین ریگ ما چون کاشتی

5. ای زمین ریگ شرمت نیست از انبار تخم

6. فارغی چون تخم‌ها را تو عدم انگاشتی

7. ای زمین تخم گیر آخر تویی هم اصل تخم

8. کز نتیجه خویش شاخ سنبلی افراشتی

9. چونک هر جزوی به غیر اصل خود پیوند نیست

10. تو چرا طیره شدی و پند و جنگ آغاشتی

11. ریش خندی می‌کند بر پند تاب عاشقی

12. کی شود سرد آتشی از پند و جنگ و آشتی

13. ماهتاب ار چه جهان گیرد تو در تبریز باش

14. در شعاع شمس دین زیرا که مرغ چاشتی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ببین ای پند گو آه من و بر مجمع دیگر
* چراغ خویش روشن کن که اینجا باد می‌آید
شعر کامل
محتشم کاشانی
* نصیب چرب زبانان شود حلاوت عمر
* همیشه صحبت بادام با شکر باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* بامداد آن لعبت خوش لب ز بهر بوی خوش
* چون گلاب پارسی بر زلف مشک‌آگین زند
شعر کامل
امیر معزی