لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2804

1. چون تو آن روبند را از روی چون مه برکنی

2. چون قضای آسمانی توبه‌ها را بشکنی

3. منگر اندر شور و بدمستی من ای نیک عهد

4. بنگر آخر در میی کاندر سرم می‌افکنی

5. اول از دست فراقت عاشقان را تی کنی

6. وآنگه اندر پوستشان تا سر همه در زر کنی

7. مه رخا سیمرغ جانی منزل تو کوه قاف

8. از تو پرسیدن چه حاجت کز کدامین مسکنی

9. چون کلام تو شنید از بخت نفس ناطقه

10. کرد صد اقرار بر خود بهر جهل و الکنی

11. چون ز غیر شمس تبریزی بریدی ای بدن

12. در حریر و در زر و در دیبه و در ادکنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همراه من مباش که غیرت برند خلق
* در دست مفلسی چو ببینند گوهری
شعر کامل
سعدی
* کرده از درد سرم، گوشه عزلت فارغ
* خاک کاشانۀ ماصندل پیشانی ما
شعر کامل
حزین لاهیجی
* جعد بنفشه بین ز نسیم سحرگهی
* همچون شکنج طره خوبان گرفته خم
شعر کامل
خواجوی کرمانی