لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2954

1. گر روشنی تو یارا یا خود سیه ضمیری

2. در هر دو حال خود را از یار وانگیری

3. پا واگرفتن تو هر دو ز حال کفر است

4. صد کفر بیش باشد در عاشقان نفیری

5. پاکت شود پلیدی چون از صنم بریدی

6. گردد پلید پاکی چون غرقه در غدیری

7. دنبال شیر گیری کی بی‌کباب مانی

8. کی بی‌نوا نشینی چون صاحب امیری

9. بگذار سر بد را پنهان مکن تو خود را

10. در زیرکی چو مویی پیدا میان شیری

11. خوردی تو زهر و گفتی حق را از این چه نقصان

12. حق بی‌نیاز باشد وز زهر تو بمیری

13. زیر درخت خرما انداز همچو مریم

14. گر کاهلی به غایت ور نیز سست پیری

15. از سایه‌های خرما شیرین شوی چو خرما

16. وز پختگی خرما تو پختگی پذیری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بس که رفتند شهیدان غمت سوی عدم
* لاله ها غرقه به خون می دمد آن صحرا را
شعر کامل
جامی
* در مردم بی مغز سرایت نکند حرف
* رنگین نکند باده گلرنگ کدو را
شعر کامل
صائب تبریزی
* بی‌دلان را نرگس گویای تو خاموش کرد
* عاشقان را کرد گویا پستهٔ خاموش تو
شعر کامل
سنایی