مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3140

1. صنما بر همه جهان تو چو خورشید سروری

2. قمرا می‌رسد تو را که به خورشید بنگری

3. همه عالم چو جان شود همگی گلستان شود

4. شکم خاک کان شود چو تو بر خاک بگذری

5. تن من همچو رشته شد به دلم مهر کشته شد

6. چو به سر این نوشته شد نبود کار سرسری

7. چو سحر پرده می‌درد تو پس پرده می‌روی

8. چو به شب پرده می‌کشد تو به شب پرده می‌دری

9. صنما خاک پای خود تو مرا سرمه وام ده

10. که نظر در تو خیره شد که تو خورشیدمنظری

11. رخ خوبان این جهان همه ابرست و تو مهی

12. سر شاهان این جهان همه پایست و تو سری

13. چو درآمد خیال تو مه نو تیره شد بگفت

14. چه عجب گر تو روشنی که از او آب می‌خوری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* لاله را چهره شود چون شنبلید
* کو چو گل در بوستان آید همی
شعر کامل
سیف فرغانی
* در زلف تو دادند نگارا خبر دل
* معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل
شعر کامل
سنایی
* کوهکن بر یاد شیرین و لب جان پرورش
* جان شیرین داد و غیر از تیشه نامد بر سرش
شعر کامل
وحشی بافقی