لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. مبر رنج ای برادر خواجه سختست

2. به وقت داد و بخشش شوربختست

3. اگر چه باغ را نیمی گرفته‌ست

4. ولیکن سخت بی‌میوه درختست

5. گشاده ابروست و بسته کیسه

6. مشو غره که او را سیم و رختست

7. دو دستش را به تخته دوختستند

8. چه سود ار خواجه بر بالای تختست

9. وجودش گر چه یک پاره‌ست چون کوه

10. سخااش مرده است و لخت لختست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* شکر خدا که مرد به ناکامی و ندید
* مرگ مرا که می‌طلبد از خدا رقیب
شعر کامل
هاتف اصفهانی
* سر ز مستی برنگیرد تا به صبح روز حشر
* هر که چون من در ازل یک جرعه خورد از جام دوست
شعر کامل
حافظ
* ساعتی کز درم آن سرو روان بازآمد
* راست گویی به تن مرده روان بازآمد
شعر کامل
سعدی