مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 490

1. مرا چو زندگی از یاد روی چون مه توست

2. همیشه سجده گهم آستان خرگه توست

3. به هر شبی کشدم تا به روز زنده کند

4. نوای آن سگ کو پاسبان درگه توست

5. ز پیش آب و گل من بدید روح تو را

6. خرد بگفت که سجده کنش که او شه توست

7. سجود کرد و در آن سجده ماند تا به ابد

8. نهاده روی بر آن خاک خوش که او ره توست

9. چه باشدت اگر این شوره خاک را که منم

10. به نعل بازنوازی که آن گذرگه توست

11. ایا دو دیده تبریز شمس دین به حق

12. تو کهربای دلی دل به عاشقی که توست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از آن زمان که بر این آستان نهادم روی
* فراز مسند خورشید تکیه گاه من است
شعر کامل
حافظ
* رنگین سخنان درسخن خویش نهادنند
* از نکهت خود نیست به هر حال جدا گل
شعر کامل
صائب تبریزی
* کسی نیک بیند به هر دو سرای
* که نیکی رساند به خلق خدای
شعر کامل
سعدی