لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 566

1. بتی کو زهره و مه را همه شب شیوه آموزد

2. دو چشم او به جادویی دو چشم چرخ بردوزد

3. شما دل‌ها نگه دارید مسلمانان که من باری

4. چنان آمیختم با او که دل با من نیامیزد

5. نخست از عشق او زادم به آخر دل بدو دادم

6. چو میوه زاید از شاخی از آن شاخ اندرآویزد

7. ز سایه خود گریزانم که نور از سایه پنهانست

8. قرارش از کجا باشد کسی کز سایه بگریزد

9. سر زلفش همی‌گوید صلا زوتر رسن بازی

10. رخ شمعش همی‌گوید کجا پروانه تا سوزد

11. برای این رسن بازی دلاور باش و چنبر شو

12. درافکن خویش در آتش چو شمع او برافروزد

13. چو ذوق سوختن دیدی دگر نشکیبی از آتش

14. اگر آب حیات آید تو را ز آتش نینگیزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* دارم به شاهی دسترس، کاو منبع فیض است و بس
* در سایهٔ بال مگس، شاهین پران پرورد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* عالم از جای به تعظیم کلامش خیزد
* هر که چون صبح برآرد به تأمل دم را
شعر کامل
صائب تبریزی
* ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
* که خاک میکده عشق را زیارت کرد
شعر کامل
حافظ