مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 1887

1. رو ای غم و اندیشه خطا می‌گوئی

2. از کان وفا چرا جفا می‌گوئی

3. هر کودک را گر از جفا ترسانند

4. من پیر شدم در این مرا می‌گوئی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اینقدر کز تو دلی چند بود شاد، بس است
* زندگانی به مراد همه کس نتوان کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
* وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* کفر و دین روشن ضمیران را نمی سازد دو دل
* کی شود شبنم دورو، گر بر گل رعنا نشست؟
شعر کامل
صائب تبریزی