مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 345

1. سرسبز بود خاک که آتش یار است

2. خاصه خاکی که ناطق و بیدار است

3. این خاک ز مشاطهٔ خود بی‌خبر است

4. خوش بی‌خبر است از آنکه زو هشیار است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خال مشکین تو بر عارض گندم گون دید
* آدم آمد ز پی دانه و در دام افتاد
شعر کامل
سلمان ساوجی
* با غم ایوب نیست رنج مرا نسبتی
* صبرم ازو کم‌ترست، دردم ازو بیش‌تر
شعر کامل
هلالی جغتایی
* عقل اگر صائب نسازد با دل من گو مساز
* عشق با آن بی نیازی می کشد ناز مرا
شعر کامل
صائب تبریزی