مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 379

1. گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت

2. تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت

3. می طعنه زنند دشمنانم شب و روز

4. کز پای درآمدی و دستت نگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
* کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
شعر کامل
حافظ
* انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش
* من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن
شعر کامل
سعدی
* عاشق از بار لباس عاریت آسوده است
* بید مجنون را کلاه و جامه از موی خودست
شعر کامل
صائب تبریزی