مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 379

1. گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت

2. تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت

3. می طعنه زنند دشمنانم شب و روز

4. کز پای درآمدی و دستت نگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حال من خود در نمی‌آید به نطق
* شرح حالم اشک خونین من است
شعر کامل
عطار
* تا که مرا شیر غمت صید کرد
* جز که همین شیر شکاریم نیست
شعر کامل
مولوی
* در خرابات چه حاجت به مناجات من است
* دست برداشته دایم به دعا تاک آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی