مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 639

1. چون روز وصال یار ما نیست پدید

2. اندک اندک ز عشق باید ببرید

3. میگفت دلم که این محالست محال

4. سر پیش فکنده زیر لب میخندید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* رفته پایم به گل از پرتو چشم تر خویش
* نخل شمعم که بود ریشه من در سر خویش
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز دور یاسمنت سبزه سر نکرده هنوز
* بنفشه از سمنت سربدر نکرده هنوز
شعر کامل
محتشم کاشانی
* صد هزاران دل گم گشته توان پیدا کرد
* گر شبی شانه کند موی عبیر افشان را
شعر کامل
فروغی بسطامی