لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 31 : بر رهگذر بلا نهادم دل را
رباعی شمارهٔ 32 : پرورد به ناز و نعمت آن دوست مرا
رباعی شمارهٔ 33 : بیگاه شده است لیک مر سیران را
رباعی شمارهٔ 34 : تا از تو جدا شده است آغوش مرا
رباعی شمارهٔ 35 : تا با تو بوم نخسبم از یاریها
رباعی شمارهٔ 36 : تا چند از این غرور بسیار ترا
رباعی شمارهٔ 37 : تا عشق ترا است این شکرخائیها
رباعی شمارهٔ 38 : تا کی باشی ز دور نظارهٔ ما
رباعی شمارهٔ 39 : تا نقش خیال دوست با ماست دلا
رباعی شمارهٔ 40 : جانا به هلاک بنده مستیز و بیا
رباعی شمارهٔ 41 : جز عشق نبود هیچ دمساز مرا
رباعی شمارهٔ 42 : چو نزود نبشته بود حق فرقت ما
رباعی شمارهٔ 43 : خود را به خیل درافکنم مست آنجا
رباعی شمارهٔ 44 : در جای تو جا نیست بجز آن جان را
رباعی شمارهٔ 45 : در چشم ببین دو چشم آن مفتون را
رباعی شمارهٔ 46 : در سر دارم ز می پریشانیها
رباعی شمارهٔ 47 : دستان کسی دست زنان کرد مرا
رباعی شمارهٔ 48 : دل گفت به جان کای خلف هر دو سرا
رباعی شمارهٔ 49 : دود دل ما نشان سوداست دلا
رباعی شمارهٔ 50 : دیدم در خواب ساقی زیبا را
رباعی شمارهٔ 51 : زنهار دلا به خود مده ره غم را
رباعی شمارهٔ 52 : طنبور چو تن تن برآرد به نوا
رباعی شمارهٔ 53 : عاشق شب خلوت از پی پی گم را
رباعی شمارهٔ 54 : عاشق همه سال مست و رسوا بادا
رباعی شمارهٔ 55 : عشق تو بکشت ترکی و تازی را
رباعی شمارهٔ 56 : عشقست طریق و راه پیغمبر ما
رباعی شمارهٔ 57 : عمریست ندیده‌ایم گلزار ترا
رباعی شمارهٔ 58 : غم خود که بود که یاد آریم او را
رباعی شمارهٔ 59 : گر بوی نمی‌بری در این کوی میا
رباعی شمارهٔ 60 : گر جان داری بیا و جان باز آنجا

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
* به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد
شعر کامل
حافظ
* مشکل است از مردم آزاده دل برداشتن
* از صنوبر کی به افشاندن فتد دل بر زمین؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب
* نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
شعر کامل
حافظ