لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 721 : رو نیکی کن که دهر نیکی داند
رباعی شمارهٔ 722 : زان آب که چرخ از آن بسر می‌گردد
رباعی شمارهٔ 723 : زان مقصد صنع تو یکی نی ببرید
رباعی شمارهٔ 724 : ز اول که مرا عشق نگارم بربود
رباعی شمارهٔ 725 : زلفت چو بر آن لعل شکرخای زند
رباعی شمارهٔ 726 : زلف تو به حسن ذوفنونها برزد
رباعی شمارهٔ 727 : زندان تو از نجات خوشتر باشد
رباعی شمارهٔ 728 : زنهار مگو که رهروان نیز نیند
رباعی شمارهٔ 729 : سر دل عاشقان ز مطرب شنوید
رباعی شمارهٔ 730 : سر مستان را ز محتسب ترسانند
رباعی شمارهٔ 731 : سرویکه ز باغ پاکبازان باشد
رباعی شمارهٔ 732 : سرهای درختان گل تر میچینند
رباعی شمارهٔ 733 : سرهای درختان گل رعنا چیدند
رباعی شمارهٔ 734 : سودای ترا بهانه‌ای بس باشد
رباعی شمارهٔ 735 : سوز دل عاشقان شررها دارد
رباعی شمارهٔ 736 : شاد آنکه جمال ماهتابش ببرد
رباعی شمارهٔ 737 : شاد آنکه ز دور ما یار ما بنماید
رباعی شمارهٔ 738 : شادی همه طالبان که مطلوب رسید
رباعی شمارهٔ 739 : شادم که غم تو در دل من گنجد
رباعی شمارهٔ 740 : شادی زمانه با غمم برنامد
رباعی شمارهٔ 741 : شاهیست که تو هرچه بپوشی داند
رباعی شمارهٔ 742 : شب چون دل عاشقان پر از سودا شد
رباعی شمارهٔ 743 : شب رفت کجا رفت همانجای که بود
رباعی شمارهٔ 744 : شب گشت که خلقان همه در خواب روند
رباعی شمارهٔ 745 : شور آوردم که گاو گردون نکشد
رباعی شمارهٔ 746 : شور عجبی در سر ما میگردد
رباعی شمارهٔ 747 : شیرین سخنی در دل ما میخندد
رباعی شمارهٔ 748 : صافی صفت و پاک نظر باید بود
رباعی شمارهٔ 749 : صبح آمد و وقت روشنائی آمد
رباعی شمارهٔ 750 : صبح است و صبا مشک فشان می‌گذرد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* رسم بدعهدی ایام چو دید ابر بهار
* گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد
شعر کامل
حافظ
* زلف تو برد دین و دل و عقل و هوش من
* شب پاک خانه را نتوان رفتن این چنین
شعر کامل
صائب تبریزی
* جان من جان من فدای تو باد
* هیچت از دوستان نیاید یاد
شعر کامل
سعدی