مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 176 - جمع و توفیق میان نفی و اثبات یک چیز از روی نسبت و اختلاف جهت

1. نفی آن یک چیز و اثباتش رواست

2. چون جهت شد مختلف نسبت دوتاست

3. ما رمیت اذ رمیت از نسبتست

4. نفی و اثباتست و هر دو مثبتست

5. آن تو افکندی چو بر دست تو بود

6. تو نه افکندی که قوت حق نمود

7. زور آدم‌زاد را حدی بود

8. مشت خاک اشکست لشکر کی شود

9. مشت مشت تست و افکندن ز ماست

10. زین دو نسبت نفی و اثباتش رواست

11. یعرفون الانبیا اضدادهم

12. مثل ما لا یشتبه اولادهم

13. همچو فرزندان خود دانندشان

14. منکران با صد دلیل و صد نشان

15. لیک از رشک و حسد پنهان کنند

16. خویشتن را بر ندانم می‌زنند

17. پس چو یعرف گفت چون جای دگر

18. گفت لایعرفهم غیری فذر

19. انهم تحت قبابی کامنون

20. جز که یزدانشان نداند ز آزمون

21. هم بنسبت گیر این مفتوح را

22. که بدانی و ندانی نوح را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گلی که از عرق شرم دیده بان دارد
* خط امان ز شبیخون بلبلان دارد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ناصحا، بیهوده می‌گویی که دل بردار ازو
* من به فرمان دلم کی دل به فرمان من‌ست؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* غرض از کون تو بودی که ز پروردن نخل
* گرچه از خار گذر نیست غرض هم رطبست
شعر کامل
انوری