مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 100 - بیان این خبر کی کلموا الناس علی قدر عقولهم لا علی قدر عقولکم حتی لا یکذبوا الله و رسوله

1. چونک با کودک سر و کارم فتاد

2. هم زبان کودکان باید گشاد

3. که برو کتاب تا مرغت خرم

4. یا مویز و جوز و فستق آورم

5. جز شباب تن نمی‌دانی به کیر

6. این جوانی را بگیر ای خر شعیر

7. هیچ آژنگی نیفتد بر رخت

8. تازه ماند آن شباب فرخت

9. نه نژند پیریت آید برو

10. نه قد چون سرو تو گردد دوتو

11. نه شود زور جوانی از تو کم

12. نه به دندانها خللها یا الم

13. نه کمی در شهوت و طمث و بعال

14. که زنان را آید از ضعفت ملال

15. آنچنان بگشایدت فر شباب

16. که گشود آن مژدهٔ عکاشه باب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به هر جنسی که می گیرند اخلاص و وفا خوب است
* پس از عمری گذر افتاده بر ما کاروانی را
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* می نماید تلخی بادام آخر خویش را
* گرچه شیرین کار او را در شکر پنهان کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر که به جور رقیب یا به جفای حبیب
* عهد فرامش کند مدعی بی‌وفاست
شعر کامل
سعدی