مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 107 - نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون

1. گفت موسی لطف بنمودیم وجود

2. خود خداوندیت را روزی نبود

3. آن خداوندی که نبود راستین

4. مر ورا نه دست دان نه آستین

5. آن خداوندی که دزدیده بود

6. بی دل و بی جان و بی دیده بود

7. آن خداوندی که دادندت عوام

8. باز بستانند از تو هم‌چو وام

9. ده خداوندی عاریت به حق

10. تا خداوندیت بخشد متفق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ازان حسن تمام اجزا کسی چون چشم بردارد؟
* که دریک کاسه دارد نقل و می چشم چو بادامش
شعر کامل
صائب تبریزی
* از دم سرد خزان بر گل صد برگ نرفت
* آنچه بر زخم من از مرهم کافور آمد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سودای عشق پختن عقلم نمی‌پسندد
* فرمان عقل بردن عشقم نمی‌گذارد
شعر کامل
سعدی