مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 107 - نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون

1. گفت موسی لطف بنمودیم وجود

2. خود خداوندیت را روزی نبود

3. آن خداوندی که نبود راستین

4. مر ورا نه دست دان نه آستین

5. آن خداوندی که دزدیده بود

6. بی دل و بی جان و بی دیده بود

7. آن خداوندی که دادندت عوام

8. باز بستانند از تو هم‌چو وام

9. ده خداوندی عاریت به حق

10. تا خداوندیت بخشد متفق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند
* آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار
شعر کامل
سعدی
* ز مکر سبحه شماران خدا نگه دارد!
* که صد سرست به یک حلقه کمند آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* در خرابات چه حاجت به مناجات من است
* دست برداشته دایم به دعا تاک آنجا
شعر کامل
صائب تبریزی