اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 134

1. عشرت خلوت و دیدار عزیزان شاهیست

2. وین نداند، مگر آن دل که درو آگاهیست

3. آن شناسد که: چه بر یوسف مسکین آمد

4. از غم روی زلیخا؟ که چو یوسف چاهیست

5. دست کوته مکن از باده و باقی مگذار

6. چیزی از عشق، که در روز بقا کوتاهیست

7. دلم از هر دو جهان روی تو می‌خواهد و این

8. چون ببینی تو، هم از غایت نیکو خواهیست

9. تا تو آهو بره را سر به کمند آوردیم

10. پیش ما شیر فلک را هوس روباهیست

11. مطرب، امشب همه آوازهٔ خرگاهی زن

12. اندرین خیمه، که معشوقهٔ ما خرگاهیست

13. فتنهٔ روی خود، ای ماه و دل سوختگان

14. ز اوحدی پرس، که در شست تو همچون ماهیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مرا به آتش سوزنده رحم می آید
* که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سر حق را بر سر دار فنا کرد آشکار
* در طلب منصور الحق همت مردانه کرد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از تواضع افسر خورشید زرین گشته است
* کم نمی گردد فروغ گوهر از افتادگی
شعر کامل
صائب تبریزی