اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 351

1. هر که او بیدق این عرصه شود شاه شود

2. وانکه دور افتد ازین دایره گمراه شود

3. راز خود با دل هر ذره همی گوید دوست

4. تا ازین واقعه خود جان که آگاه شود؟

5. به حقیقت همه پروانهٔ‌شمع رخ اوست

6. روی خوبان جهان، گر به مثل ماه شود

7. گر چه بر راه دلم دام نهد از سر زلف

8. زان رسنها، دلم آن نیست، که در چاه شود

9. لبش از کام دلی دور نباشد، لیکن

10. نادر آید به کف آن دولت و ناگاه شود

11. حیرتش هر نفس آهیم بر آرد ز جگر

12. ترسم آیینهٔ دل در سر این آه شود

13. با مراد دل معشوق همی باید ساخت

14. کار عاشق، به نوا، خواه نشد، خواه شود

15. کاه باید که بنازد که خریداری یافت

16. کهربا را چه تفاخر که پی کاه شود

17. هر که دانست حکایت نتوانست از وی

18. عارفان را سخن اینجاست که کوتاه شود

19. اوحدی، بر درش افتادگی از دست مده

20. زانکه افتادگی اینجا مدد جاه شود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صد هزاران دل گم گشته توان پیدا کرد
* گر شبی شانه کند موی عبیر افشان را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* پروای سرد و گرم خزان و بهار نیست
* آن را که همچو سرو و صنوبر قبا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر نکوکاران رخ چون ارغوان آرند پیشت
* من نمی‌آرم بغیر از اشکهای ارغوانی
شعر کامل
اوحدی