اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 404

1. پاکبازان را چه خارا و چه خز؟

2. گر به رنگی قانعی در خرقه خز

3. جامه گه ازرق کنی، گاهی سیاه

4. جامه خود دانی، تو مردم را مرز

5. آخرت زندان تن خواهد شدن

6. این که بر خود می‌تنی چون کرم قز

7. گر تو ایزد را بدین خواهی شناخت

8. نیک دور افتاده‌ای، سودا مپز

9. چون نخواهی فهم کردن، زان چه سود؟

10. گر منت مشروح گویم، یا لغز

11. محتسب گو: در پی رندان مرو

12. کین جماعت را نباشد سنگ و گز

13. عیب مستان کم کن و در مجلس آی

14. گر ننوشی باده‌ای، سیبی بگز

15. باده خوردن در بهار ار ظلم بود

16. در زمستان خود نمی‌جوشید رز

17. گوش داری گفتهای اوحدی

18. تا که لؤلؤ را بدانی از خرز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ذره ذره کاندرین ارض و سماست
* جنس خود را هر یکی چون کهرباست
شعر کامل
مولوی
* نیک بخت آن کسی که داد و بخورد
* شوربخت آن که او نخورد و نداد
شعر کامل
رودکی
* تو مپندار کز این در به ملامت بروم
* دلم این جاست بده تا به سلامت بروم
شعر کامل
سعدی