اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 67

1. رخت تمکین مرا عشق به یک بار بسوخت

2. آتشم در جگر خسته شد و زار بسوخت

3. بنشستم که: نویسم سخن عشق و ز دل

4. شعله‌ای در قلم افتاد، که طومار بسوخت

5. دل یاران، تو نگفتی که بسوزد بر یار؟

6. ما خود آن یار ندیدیم که بر یار بسوخت

7. چاره جز سوختن و ساختنم نیست کنون

8. کاندکی کرد مرا چاره و بسیار بسوخت

9. گر ببینی تو طبیب دل مجروح مرا

10. گو: گذر کن تو بدین گوشه که بیمار بسوخت

11. گفتم: از باغ رخش تازه گلی باز کنم

12. نور رویش جگرم را بتر از خار بسوخت

13. سخن سوختن عشقت اگر باور نیست

14. ز اوحدی پرس، که بیچاره درین کار بسوخت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از زبان شکوه ما عیش عالم تلخ شد
* تلخی کام شکر از تلخی بادام ماست
شعر کامل
صائب تبریزی
* چه فضل و علم گرد آرم؟ چو رو در عشق او آرم
* به بصره چو کشم خرما؟! به کرمان چون برم زیره
شعر کامل
مولوی
* ز خاور چو خورشید بنمود تاج
* گل زرد شد بر زمین رنگ ساج
شعر کامل
فردوسی