اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 722

1. ماییم و خراباتی پر بادهٔ جوشیده

2. جز رند خراباتی آن باده ننوشیده

3. رندان سر افرازش دستار گرو کرده

4. خوبان طرب سازش رخسار نپوشیده

5. رندان وی از سستی بر چرخ سبق برده

6. خوبان وی از مستی در عربده کوشیده

7. بی‌فتنه مقیمانش فعلی نپسندیده

8. بی‌باده حریفانش قولی ننوشیده

9. زان باده چو تر گردی، از صومعه برگردی

10. وانگاه به سر گردی، ای زاهد خوشیده

11. هر دل که توانسته این حال طلب کرده

12. چون حال بدانسته دیگر نخروشیده

13. تا اوحدی افتاده اندر پی این باده

14. پستان سعادت را بگرفته و دوشیده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن کس که تو را دارد از عیش چه کم دارد
* وان کس که تو را بیند ای ماه چه غم دارد
شعر کامل
مولوی
* نیکخواهانم نصیحت می‌کنند
* خشت بر دریا زدن بی‌حاصلست
شعر کامل
سعدی
* دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
* که در چمن همه گلبانگ عاشقانه توست
شعر کامل
حافظ