اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 734

1. آن دل که مرا بود و توی دیده سلبوه

2. و آن تن که کشیدی به کمنمدش جذبوه

3. و آن دیدهٔ دریا شده را درد و غم او

4. صد بار به دستان مصیبت صلبوه

5. و آن سینهٔ آتشکده را غمزهٔ چشمش

6. ناگاه به شمشیر جدایی ضربوه

7. اسباب دل و دین مرا لشکر عشقش

8. ترکانه به یک تاختن اندر نهبوه

9. من راز شب خود بچه پوشم؟ که بدین رخ

10. از خون دل و دیده چه روشن کتبوه!

11. گر جان طلبند از من دلسوخته ایشان

12. بحثی نتوانم که هم ایشان و هبوه

13. با او ز پدر یاد نکردیم وز مادر

14. کورا به فدا باد ابونا وابوه!

15. گویند: به دل صبر کن از یار و ندارم

16. آن صبر که ایشان ز دل من طلبوه

17. با اوحدی آن قوت غالب که تو دیدی

18. یک باره فنا گشت چو ایشان غلبوه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* می دهم مستی به دلها گر چه مستورم ز چشم
* بوی آغوش بهارم در چمن پیچیده ام
شعر کامل
رهی معیری
* گر خبر داری زحی لایموت
* بر دهان خود بنه مهر سکوت
شعر کامل
عطار
* قیامتم که به دیوان حشر پیش آرند
* میان آن همه تشویش در تو می‌نگرم
شعر کامل
سعدی