اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 734

1. آن دل که مرا بود و توی دیده سلبوه

2. و آن تن که کشیدی به کمنمدش جذبوه

3. و آن دیدهٔ دریا شده را درد و غم او

4. صد بار به دستان مصیبت صلبوه

5. و آن سینهٔ آتشکده را غمزهٔ چشمش

6. ناگاه به شمشیر جدایی ضربوه

7. اسباب دل و دین مرا لشکر عشقش

8. ترکانه به یک تاختن اندر نهبوه

9. من راز شب خود بچه پوشم؟ که بدین رخ

10. از خون دل و دیده چه روشن کتبوه!

11. گر جان طلبند از من دلسوخته ایشان

12. بحثی نتوانم که هم ایشان و هبوه

13. با او ز پدر یاد نکردیم وز مادر

14. کورا به فدا باد ابونا وابوه!

15. گویند: به دل صبر کن از یار و ندارم

16. آن صبر که ایشان ز دل من طلبوه

17. با اوحدی آن قوت غالب که تو دیدی

18. یک باره فنا گشت چو ایشان غلبوه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با وجود ناامیدی بسکه مشتاق توام
* مدّعی گر مژدۀ وصلم دهد باور کنم
شعر کامل
نظیری نیشابوری
* میزبانی چو خوانی آراید
* ترّه همچون بره به کار آید
شعر کامل
سنایی
* دستگیری نتوان داشت توقع ز غریق
* اهل دنیا همه درمانده تر از یکدگرند
شعر کامل
صائب تبریزی