لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 151 : ما را به سرای وصل خویش آری تو
رباعی شمارهٔ 152 : ای گشتهٔ تن من چو خیالی بی‌تو
رباعی شمارهٔ 153 : یک روز دیار یار بگذارم و رو
رباعی شمارهٔ 154 : خالی،که لبت همی بباراید ازو
رباعی شمارهٔ 155 : گفتم: دلت ار با من شیداست بگو
رباعی شمارهٔ 156 : در زیر دو ابروی کژت پیوسته
رباعی شمارهٔ 157 : ای راه خلل ز چار قسمت بسته
رباعی شمارهٔ 158 : ای تن، دل خود به روی چون ماهش ده
رباعی شمارهٔ 159 : ای چرخ ز مهر زیر میغت برده
رباعی شمارهٔ 160 : ای خط تو گرد لاله وشم آورده
رباعی شمارهٔ 161 : داریم ز قدت گلها راست همه
رباعی شمارهٔ 162 : یک شهر بجست و جوی آن دوست همه
رباعی شمارهٔ 163 : چون دوست نماند دل و جانیم همه
رباعی شمارهٔ 164 : ای لاف زنان را همه بویی ز تو نه
رباعی شمارهٔ 165 : آب ار چه به هر گوشه کند جنبش و رای
رباعی شمارهٔ 166 : بر برگ گل آن سه خال کانداخته‌ای
رباعی شمارهٔ 167 : آن درد، که با پای تو کرد آن چستی
رباعی شمارهٔ 168 : در عشق تو از سر بنهادم هستی
رباعی شمارهٔ 169 : تا با خودی، ای خواجه، خدا چون گردی؟
رباعی شمارهٔ 170 : اقبال سعادت به ازینت بودی
رباعی شمارهٔ 171 : یارا، گر از آن شربت شافی داری
رباعی شمارهٔ 172 : آن زلف،که دارد از تو برخورداری
رباعی شمارهٔ 173 : گه وسمه بر ابروی سیاه اندازی
رباعی شمارهٔ 174 : ترسم رسد از من به تو آهی روزی
رباعی شمارهٔ 175 : تا کی به غم، ای دل، خوی حسرت ریزی؟
رباعی شمارهٔ 176 : ای خاک تو آب سبزه زار صافی
رباعی شمارهٔ 177 : بد خلق مباش، کز خوش و امانی
رباعی شمارهٔ 178 : تا چند گریزم و به نازم خوانی؟
رباعی شمارهٔ 179 : صد سال سر خویشتن ار حلق کنی
رباعی شمارهٔ 180 : گر مرد رهی، تو چند بیراه روی؟

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد
* بلک آتش در همه آفاق زد
شعر کامل
مولوی
* نرگس مست تو راه دل هشیاران زد
* خفته را بین که چسان بر صف بیداران زد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* جهان‌آفرین تا جهان آفرید
* سواری چو رستم نیامد پدید
شعر کامل
فردوسی