لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 61 : گل گفت: مهل، که باد بویم ببرد
رباعی شمارهٔ 62 : گل شرم چمن به هیچ رویی نبرد
رباعی شمارهٔ 63 : ما پرتو جوهر روانیم و خرد
رباعی شمارهٔ 64 : خالت که به شیوه کار ده گیسو کرد
رباعی شمارهٔ 65 : زلف تو، که صد سینه ز دل خالی کرد
رباعی شمارهٔ 66 : در باغ شدی، سر و سر افشانی کرد
رباعی شمارهٔ 67 : بر ما ستم او چه گذرها که نکرد؟
رباعی شمارهٔ 68 : خالی که رخ تو آشکارش پرورد
رباعی شمارهٔ 69 : گل بار دگر لاف صفا خواهد زد
رباعی شمارهٔ 70 : خال زنخت تیر گناه اندازد
رباعی شمارهٔ 71 : کی ماه به حسن چون تو والا باشد؟
رباعی شمارهٔ 72 : مشنو تو که: گل بی‌سر خاری باشد
رباعی شمارهٔ 73 : تا کی دلم از تو در بلایی باشد؟
رباعی شمارهٔ 74 : زلف تو ز بالای تو مهجور نشد
رباعی شمارهٔ 75 : لب نیست که از مراغه پر خنده نشد
رباعی شمارهٔ 76 : صافی چو ترا دید روان می‌نالد
رباعی شمارهٔ 77 : لعلت که پر از گوهر ناسفت آمد
رباعی شمارهٔ 78 : از نوش جهان نصیب من نیش آمد
رباعی شمارهٔ 79 : مه روی ترا ز مهر مه میداند
رباعی شمارهٔ 80 : صدرا، دل دشمن تو در درد بماند
رباعی شمارهٔ 81 : دلها همه از شرح جمالت مستند
رباعی شمارهٔ 82 : اقبال تمام پاک دینان دارند
رباعی شمارهٔ 83 : از مشک سیه سه خال کت بر سمنند
رباعی شمارهٔ 84 : گندم گونی که همچو کاهم بربود
رباعی شمارهٔ 85 : یارب! نه دلم بستهٔ غمهای تو بود؟
رباعی شمارهٔ 86 : هر چیز که در دو کون جز روی تو بود
رباعی شمارهٔ 87 : گل کاب صفا بر رخ مهوش زده بود
رباعی شمارهٔ 88 : شد در پی اوباش چو ننگیش نبود
رباعی شمارهٔ 89 : افسوس! که در عمر درازیم نبود
رباعی شمارهٔ 90 : از دست تو راضیم به آزردن خود

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست
* که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست
شعر کامل
سعدی
* ضرورتست که پیش تو پنجه نگشایم
* مرا که قوت بازوی زورمند تو نیست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد
* ای شاخ گل رعنا از بهر که می‌رویی
شعر کامل
حافظ