لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 119

1. گلزار حسن تازه ز روی چو ماه اوست

2. گلدسته ی فریب به دست نگاه اوست

3. ماییم و کشت باغ محبت که سر به سر

4. زهر آب داده نیش ملامت گیاه اوست

5. مرغان قدس گرد سرش جوش می زنند

6. این شاخ طوبی است که طرف کلاه اوست

7. آن رهروی به ساده به ترک تعلق است

8. بت سنگ راه و بت شکنی سنگ راه اوست

9. یوسف که هست پیرهن عصمتش درست

10. آن جا که جلوه گاه زلیخاست جاه اوست

11. در سینه بی اجازت او بیش ازین مباش

12. ای جان ادب خوش است که این جلوه گاه اوست

13. عیشی ز باده هست ز عیش بهشت، لیک

14. آن عافیت نصیب شهید نگاه اوست

15. گفتم کرشمه ات دل عرفی به خون کشید

16. گفت از کرشمه پرس که گوید گناه اوست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همت عالی طلب جام مرصع گو مباش
* رند را آب عنب یاقوت رمانی بود
شعر کامل
حافظ
* رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب
* میزبان ماست هر کس می شود مهمان ما
شعر کامل
صائب تبریزی
* دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت
* ولی اجل به ره عمر رهزن امل است
شعر کامل
حافظ