لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 149

1. گر به دیرم طلبد مغبچه ی حور سرشت

2. بیم دوزخ برم از یاد جو امید بهشت

3. نسبت سبحه و زنار دو صد رنگ آمیخت

4. ور نه این رشته ی پیمانست که آدم بسرشت

5. عشرت رفته مجو باز، که دهقان فلک

6. تخم هر کشته که بدرود دگر بار بکشت

7. ساغر می چو دهی بوسه ز پی نیز بده

8. به ندامت بکشم گر که کنندم به بهشت

9. ترک دین در ره معشوق گناه است، ولی

10. نه گناه است که در نامه توانند نوشت

11. این قدر کعبه پرستی که تو داری عرفی

12. از تو آید که کنی منع من از طوف کنشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* از زلف مشکبوی تو مجلس معطرست
* گوئی که عود خام بر آتش نهاده‌ئی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* تا شانه صفت چنگ زدم بر سر زلفت
* گه عقده گشاینده گهی نافه فروشم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* مرا به گور سپاری مگو وداع وداع
* که گور پرده جمعیت جنان باشد
شعر کامل
مولوی