لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 17

1. شب تا سحر کنم عجز، تا بوسم آستان را

2. آخر سپارشی کن، بی درد پاسبان را

3. کین را به مهر مفروش ای عشق دوست دشمن

4. زین بهترک فرا گیر یاران خرده دان را

5. تا کی فروشم آخر بی سود گوهر مهر

6. هر چند گفته باشم من دوستم زیان را

7. من بلبل بهشتم اما درین گلستان

8. در روز بد نهادم بنیاد آشیان را

9. پروای کشتنم نیست اما به موسم گل

10. آب و هوای گلشن آتش کند جهان را

11. بشنو ترانه ی عشق ای بلبل بلاغت

12. بیدار ساز گوشت در خواب کن زبان را

13. عشقم ببست و افکند در پیش درد و محنت

14. سلطان شکار لاغر بخشد ملازمان را

15. عرفی نکرد صیدی در دشت معرفت لیک

16. بنشاند پر به ناوک، بر بسته زه کمان را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* اول از بدگویی مردم دهن را پاک کن
* بعد ازان بر گوشه دستار خود مسواک زن
شعر کامل
صائب تبریزی
* سوختم در آتشش چون عود و زانم بیم نیست
* بیم آن دارم که دود من بگیرد دامنش
شعر کامل
سلمان ساوجی
* بهار خرمی در پوست دارد نخل بی برگش
* به ظاهر گر چه افسرده است در فصل خزان سودا
شعر کامل
صائب تبریزی