عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 260

1. هر که حرصش گام زد، کامش روا هرگز نشد

2. هر که سلطان قناعت شد، گدا هرگز نشد

3. کام جانم درمیان آب و آتش حاضر است

4. هر که با همت برآید بینوا هرگز نشد

5. بندهٔ تمکین دل گردم که در راه وفا

6. سیل غم هر چند افزون شد، ز جا هرگز نشد

7. نی همین دل یافتست از کعبهٔ عشقت صفا

8. هر چه در این چشمه شستم بی صفا هرگز نشد

9. هرگزت در دل نیاید کاین پریشان روزگار

10. شرمسار از یک نگاه آشنا هرگز نشد

11. بس که این درد از من و دل دشمن آسایش است

12. صد مرض به گشت مجنون را ، شفا هرگز نشد

13. در هوای پارسایی، عرفی از هر معصیت

14. گشت صد ره تایب، اما پارسا هرگز نشد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفتم که نوش لعلت ما را به آرزو کشت
* گفتا تو بندگی کن کو بنده پرور آید
شعر کامل
حافظ
* سروبالایی به صحرا می‌رود
* رفتنش بین تا چه زیبا می‌رود
شعر کامل
سعدی
* نیست غیر از دست خالی پرده پوشی سرو را
* خار چندین جامه رنگین ز گل پوشیده است
شعر کامل
صائب تبریزی