عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 291

1. دلم ز گوشهٔ گلخن به طوف باغ آمد

2. مگر خزان شده وقت نوای زاغ آمد

3. به بلبلان چمن بعد از این که گوش کند

4. که عندلیب قفس دیده ای به باغ آمد

5. دلیل سیاهی آفتاب این بس

6. که آفتاب در این با چراغ آمد

7. مگر وظیفهٔ عرفی نداده باده فروش

8. که سوی صومعه مخمور و بی دماغ آمد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خوشم از گریه خود، گر چه همه خون دل است
* زانکه بوی تو ز هر قطره خون می آید
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
* هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم
شعر کامل
حافظ
* سر به آزادگی از خلق برآرم چون سرو
* گر دهد دست که دامن ز جهان درچینم
شعر کامل
حافظ