عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. شبی که در قدم وصل یار می گذرد

2. به ذوق گریهٔ بی اختیار می گذرد

3. کسی که محرم درد من است می داند

4. که دیده بی نم و آب در کنار می گذرد

5. مخواب در دل شب ها که موج قافله ایست

6. که از کسی که به شب های تار می گذرد

7. به هر که عرضه کنم درد خویش، می بینم

8. که غرقه ام من و او در کنار می گذرد

9. صلای فرصت و برهان نیستی بر لب

10. پیاله در کف و صرف خمار می گذرد

11. شکاریان طلب نقش پای صید کنند

12. تو مست خوابی و هر دم شکار می گذرد

13. دلم به کوی تو با صد هزار نومیدی

14. به این خوش است که امیدوار می گذرد

15. دم جدایی دشمن رواست آفت جان

16. چنان نمود که یاری ز یار می گذرد

17. ز شأن مطلب و شوق زبون من پیداست

18. که فرصتم به همین خار خار می گذرد

19. در آن مقام که عرفی ز دل گذشت و هنوز

20. گهی که می گذرد اشکبار می گذرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند
* سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد
شعر کامل
مولوی
* نگفتمت به خرابات طرفه مستانند
* که عقل را هدف تیر ترهات کنند
شعر کامل
مولوی
* نازک شده است خاطر گل ورنه پیش ازین
* در گوش باغ نغمه بلبل گران نبود
شعر کامل
صائب تبریزی