عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 349

1. شبی که در قدم وصل یار می گذرد

2. به ذوق گریهٔ بی اختیار می گذرد

3. کسی که محرم درد من است می داند

4. که دیده بی نم و آب در کنار می گذرد

5. مخواب در دل شب ها که موج قافله ایست

6. که از کسی که به شب های تار می گذرد

7. به هر که عرضه کنم درد خویش، می بینم

8. که غرقه ام من و او در کنار می گذرد

9. صلای فرصت و برهان نیستی بر لب

10. پیاله در کف و صرف خمار می گذرد

11. شکاریان طلب نقش پای صید کنند

12. تو مست خوابی و هر دم شکار می گذرد

13. دلم به کوی تو با صد هزار نومیدی

14. به این خوش است که امیدوار می گذرد

15. دم جدایی دشمن رواست آفت جان

16. چنان نمود که یاری ز یار می گذرد

17. ز شأن مطلب و شوق زبون من پیداست

18. که فرصتم به همین خار خار می گذرد

19. در آن مقام که عرفی ز دل گذشت و هنوز

20. گهی که می گذرد اشکبار می گذرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز بار دل به لرزیدن صنوبر راسبک سازد
* اگر در بوستان در جلوه آید سرو بالایش
شعر کامل
صائب تبریزی
* در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
* سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* به جد و جهد چو کاری نمی رود از پیش
* به کردگار رها کرده به مصالح خویش
شعر کامل
حافظ