عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 351

1. آن کس که مرا با دل غمناک بر آورد

2. نتواندم از بوتهٔ غم پاک بر آورد

3. آن نشأیِ شوخی که بر آورد گل از شاخ

4. چون لاله مرا با جگر چاک بر آورد

5. دود دلم از چشم بداندیش نهان است

6. با آن که سر از روزن افلاک بر آورد

7. ذاتش هم خود روست، از آن غیرت معشوق

8. در بر رخ نظارهٔ ادراک بر آورد

9. آن گنج که جوید ز ملایک دل عرفی

10. از عرش فرود آمد و از خاک بر آورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سعدیا گرچه سخندان و مصالح گویی
* به عمل کار برآید به سخندانی نیست
شعر کامل
سعدی
* خرقه زهد و جام می گر چه نه درخور همند
* این همه نقش می‌زنم از جهت رضای تو
شعر کامل
حافظ
* دل تهی ناشده از خویش به جایی نرسد
* تا بود پر ز شکر نی به نوایی نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی