لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عرفی شیرازی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 8

1. گرفتم آن که در خواب کردم پاسبانش را

2. ادب کی می گذارد تا ببوسم آستانش را

3. صبا از کوی لیلی گر وزد بر تربت مجنون

4. کند آتشفشان چون شمع، استخوانش را

5. برآمد جان ز تن وان زلف می جوید جوان مرغی

6. که از دامی شود آزاد و جوید آشیانش را

7. ز غیرت پیچ و تاب افتاده در رگ های جان من

8. همانا دست امید کسی دارد عنانش را

9. ز سنگ آن قدم هرگز به روی آستان ننهد

10. که ناگه شب نهان بوسیده باشم آستانش را

11. دلم گم گشت و غمهای جهان، عرفی، طلب کارش

12. به دنبال غم افتم تا مگر یابم نشانش را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* خبرت هست که مرغان سحر می‌گویند
* آخر ای خفته سر از خواب جهالت بردار
شعر کامل
سعدی
* به هیچ یار مده خاطر و به هیچ دیار
* که بر و بحر فراخست و آدمی بسیار
شعر کامل
سعدی
* در مشرب پیاله کشان نیست سرکشی
* بر هر طرف که می کشیش تاک می رود
شعر کامل
صائب تبریزی