پروین اعتصامی_دیوانمثنوی,تمثیل و مقطع (فهرست)

شمارهٔ 104-فریب آشتی

1. ز حیله، بر در موشی نشست گربه و گفت

2. که چند دشمنی از بهر حرص و آز کنیم

3. بیا که رایت صلح و صفا برافرازیم

4. براه سعی و عمل، فکر برگ و ساز کنیم

5. بیا که حرص دل و آز دیده را بکشیم

6. وجود، فارغ از اندیشه و نیاز کنیم

7. بسی ب نشستیم و دامن آلودیم

8. بیا رویم سوی مسجد و نماز کنیم

9. بگفت، کارشناسان بما بسی خندند

10. اگر که گوش به پند تو حیله‌ساز کنیم

11. ز توشه‌ای که تو تعیین کنی، چه بهره بریم

12. بخلوتی که تو شاهد شوی، چه راز کنیم

13. رعایت از تو ندیدیم، تا شویم ایمن

14. نوازشی نشنیدیم، تا که ناز کنیم

15. خود، آگهی که چه کردی بما، دگر مپسند

16. که ما اشاره‌ها بدان زخم جانگداز کنیم

17. بلای راه تو بس دیده‌ایم، به که دگر

18. نه قصه‌ای ز نشیب و نه از فراز کنیم

19. دگر بکار نیاید گلیم کوته ما

20. اگر که پای، ازین بیشتر دراز کنیم

21. خلاف معرفت و عقل، ره چرا سپریم

22. بروی دشمن خود، در چگونه باز کنیم

23. حدیث روشن ظلم شما و ذلت ما

24. حقیقت است، چرا صحبت از مجاز کنیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر کوه آتش بود بسپرم
* ازین تنگ خوارست اگر بگذرم
شعر کامل
فردوسی
* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی
* بید مجنون در تمام عمر سر بالا نکرد
* حاصل بی حاصلی نبود به جز شرمندگی
شعر کامل
صائب تبریزی