لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رشیدالدین وطواط_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 91 - در مدح ملک اتسز : بنشاند باد فتنه ز شمشیر آبدار
قصیده شمارهٔ 92 - نیز در مدح اتسز گوید : پناه ملک عجم ، شهریار دولت یار
قصیده شمارهٔ 93 - در وصف قلم و خاتم و مدح علاء الدوله ابوالمظفر اتسز : چیست آن شکل آسمان کردار؟
قصیده شمارهٔ 94 - در مدح مجد‌الدین علی بن جعفر : زان زلف بی‌قرار دلم گشت بی‌قرار
قصیده شمارهٔ 95 - در مدح اتسز : زهی! خطهٔ ملک‌ را شهریار
قصیده شمارهٔ 96 - رد العجز الی الصدر در مدح اتسز : قرار از دل من ربود آن نگار
قصیده شمارهٔ 97 - در مدح ملک اتسز : مظلم شبی دراز از طرهٔ نگار
قصیده شمارهٔ 98 - هم در ستایش ملک اتسز : منت خدای را، که باقبال شهریار
قصیده شمارهٔ 99 - نیز در مدح اتسز خوارزمشاه : همه کار گیتی بود برقرار
قصیده شمارهٔ 100 - در مرثیۀ شرف الدین قزل ارسلان بن اتسز : بس بلندا! که شد ز گردون پست
قصیده شمارهٔ 101 - در مدح ملک اتسز : ای در مصاف رستم دستان روزگار
قصیده شمارهٔ 102 - در مدح ادیب صابر بن ایمعیل ترمذی : صابر، ای طبع تو جهان هنر
قصیده شمارهٔ 103 - در مدح اتسز : ای بتو رایت هدی منصور
قصیده شمارهٔ 104 - نیز در مدح ملک اتسز گوید : جهان سرای غرورست، نی سرای سرور
قصیده شمارهٔ 105 - سوگندنامه در مدح اتسز : زهی بجود تو ایام مکرمت مشهور
قصیده شمارهٔ 106 - نیز در مدح مدیحه گوید : ای بتو چشم مکرمات قریر
قصیده شمارهٔ 107 - نیز در مدیحه گوید : ای بتو چشم مکرمات قریر
قصیده شمارهٔ 108 - این قصیده در مدح خداوند عالم ملک اعظم ناج الدنیا والدین بردالله مضجعه گوید : ای دولت جوان ترا بنده چرخ پیر
قصیده شمارهٔ 109 - در ستایش مجیر الدین : ای مجیر دین ایزد ، کایزدت بادا مجیر
قصیده شمارهٔ 110 - در مدح تاج الدین وزیر : تاح دولت ، ای جوان بی نظیر
قصیده شمارهٔ 111 - قصیدۀ مخذوف الالف در مدح علاء الدوله اتسز : خسرو ملک بخش کشور گیر
قصیده شمارهٔ 112 - در مدح اتسز خوارزمشاه : زهی در نیکویی روی تو معجز
قصیده شمارهٔ 113 - همه در مدح اتسز گویند : ای در نظم گشته از تو فراز
قصیده شمارهٔ 114 - در مدح خاقان کمال الدین محمود : در هجر روی و لعل تو،ای لعبت طراز
قصیده شمارهٔ 115 - در مدح شمی الدین وزیر : هست ایام شمس دین نوروز
قصیده شمارهٔ 116 - در مدح اتسز : زهی فروخته حسن تو در جهان آتش
قصیده شمارهٔ 117 - هم در مدح اتسز گوید : شهی که نقش نگین جلال شد نامش
قصیده شمارهٔ 118 - در مدح اتسز : ای شاه، جهانی شده‌ای تو ز بدایع
قصیده شمارهٔ 119 - در مدح تاج‌الدین ابوالغنایم رافع : هست اعلام علم را رافع
قصیده شمارهٔ 120 - نیز در مدیحه گوید : ای چو چرخ بیستون رفیع

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ترازو گر نداری پس تو را زو رهزند هر کس
* یکی قلبی بیاراید تو پنداری که زر دارد
شعر کامل
مولوی
* مهر جمالش از دلِ ویرانه کی شود
* سودای شمع از سیر پروانه کی شود
شعر کامل
جامی
* گر تو خاری همچو خار اندر طلب سرتیز باش
* تا همه خار تو را همچون گل و نسرین کنند
شعر کامل
مولوی