لینک اشتراک گذاری
کپی شد
رشیدالدین وطواط_دیوانقصیده ها
قصیده شمارهٔ 151 - در مدح اتسز : خلاف یافت زمین و زمان ز دست فتن
قصیده شمارهٔ 152 - نیز در مدح اتسز : هوا تیره است، آن بهتر که گیری بادهٔ روشن
قصیده شمارهٔ 153 - در ستایش اتسز : اعلام چرخ برد بر اطراف آسمان
قصیده شمارهٔ 154 - هم در مدح اتسز گوید : ایا چرخ از حملهٔ تو جهان
قصیده شمارهٔ 155 - د رمدح خاقان سلیمان خان : ای در جلال قدر تو گشته چو آسمان
قصیده شمارهٔ 156 - د رمدح یکی از وزراء : ای خرم از مکارم اخلاق تو جهان
قصیده شمارهٔ 157 - در مدح اتسز : ای خلایق را پناه و ای شرایع را امان
قصیده شمارهٔ 158 - قصیدۀ ذوقافتین در مدح خاقان کمال‌الدین نظام‌الدوله ارسلان خان ابوالقاسم محمود : ای دلبری، که نیست نظیر تو در جهان
قصیده شمارهٔ 159 - در مدح خاقان ارسلان خان کمال‌الدین ابوالقاسم محمد : ای روی تو آفتاب تابان
قصیده شمارهٔ 160 - در مدح اتسز : فغان من از نعرهٔ پاسبان
قصیده شمارهٔ 161 - در مدح علاء الدوله اتسز : منت خدای را ، که بتأیید آسمان
قصیده شمارهٔ 162 - د رمدح اتسز : نظام حال زمانه ، قوام کار جهان
قصیده شمارهٔ 163 - د رمدح اتسز : جانا ، طریق مهر و وفا اختیار کن
قصیده شمارهٔ 164 - از زبان علاء الدوله اتسز خوارزمشاه : ای عادت تو همه جفای من
قصیده شمارهٔ 165 - در مدح ملک اتسز : ای غریو کوس تو در گوش بانگ ارغنون
قصیده شمارهٔ 166 - نیز در مدح اتسز : چو از حدیقهٔ مینای چرخ سقلاطون
قصیده شمارهٔ 167 - در مدح اتسز : رمضان آمد و آورد ز فردوس برین
قصیده شمارهٔ 168 - در مدح اتسز خوارزمشاه : قاهر اصحاب بدعت ، ناصر اعلام دین
قصیده شمارهٔ 169 - در وصف قصر خاقان کمال‌الدین محمود : قصر فرخندهٔ کمال‌الدین
قصیده شمارهٔ 170 - در مدح ملک اتسز : مقتدای همه زمان و زمین
قصیده شمارهٔ 171 - نیز در مدح ملک اتسز : بتی ، که ماه برد روشنی ز طلعت او
قصیده شمارهٔ 172 - هم در مدح اتسز گوید : خوارزمشه ، که هست زمانه غلام او
قصیده شمارهٔ 173 - هم در مدح اتسز : زهی خلق در لشکر آلای او
قصیده شمارهٔ 174 - نیز در ستایش اتسز : ای یک غلام تو بگه حرب صد سپاه
قصیده شمارهٔ 175 - در مدح شمس الدین وزیر : مایهٔ افتخار و صورت جاه
قصیده شمارهٔ 176 - در مدح ملک اتسز : هست دولت را اساس و هست ملت را پناه
قصیده شمارهٔ 177 - نیز در ستایش ملک اتسز گوید : ای جهان از سر زلف تو معطر گشته
قصیده شمارهٔ 178 - در مدح ملک اتسز : ای از همه خلق اختیار گشته
قصیده شمارهٔ 179 - در مدح اتسز : زهی! لشکرت کوه و صحرا گرفته
قصیده شمارهٔ 180 - هم در ستایش ملک اتشز : ای لب تو گونهٔ شراب گرفته

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* آب حیوانش ز منقار بلاغت می‌چکد
* زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است
شعر کامل
حافظ
* در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم
* سرزنش‌ها گر کند خار مغیلان غم مخور
شعر کامل
حافظ
* نی همه یک رنگ دارد در نیستان‌ها ولیک
* از یکی نی قند خیزد وز دگر نی، بوریا
شعر کامل
خاقانی