سعدی_بوستانباب نهم در توبه و راه صواب (فهرست)

شمارهٔ 7-حکایت در معنی بیداری از خواب غفلت

1. فرو رفت جم را یکی نازنین

2. کفن کرد چون کرمش ابریشمین

3. به دخمه برآمد پس از چند روز

4. که بر وی بگرید به زاری و سوز

5. چو پوسیده دیدش حریرین کفن

6. به فکرت چنین گفت با خویشتن

7. من از کرم برکنده بودم به زور

8. بکندند از او باز کرمان گور

9. دو بیتم جگر کرد روزی کباب

10. که می‌گفت گوینده‌ای با رباب:

11. دریغا که بی ما بسی روزگار

12. بروید گل و بشکفد نوبهار

13. بسی تیر و دی ماه و اردیبهشت

14. برآید که ما خاک باشیم و خشت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
* آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
شعر کامل
حافظ
* از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
* یادگاری که در این گنبد دوار بماند
شعر کامل
حافظ
* سعدی ملامت نشنود ور جان در این سر می‌رود
* صوفی گران جانی ببر ساقی بیاور جام را
شعر کامل
سعدی