لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 15-حکایت در محرومی خویشتن بینان

1. یکی در نجوم اندکی دست داشت

2. ولی از تکبر سری مست داشت

3. بر گوشیار آمد از راه دور

4. دلی پر ارادت، سری پر غرور

5. خردمند از او دیده بردوختی

6. یکی حرف در وی نیاموختی

7. چو بی بهره عزم سفر کرد باز

8. بدو گفت دانای گردن فراز

9. تو خود را گمان برده‌ای پر خرد

10. انائی که پر شد دگر چون برد؟

11. ز دعوی پری زان تهی می‌روی

12. تهی آی تا پر معنای شوی

13. ز هستی در آفاق سعدی صفت

14. تهی گرد و باز آی پر معرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* لاله‌اش از سیلیت نیلوفری شد آه آه
* ای معلم شرم از آن رویت نشد رویت سیاه
شعر کامل
وحشی بافقی
* نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
* که آب دیده سرخم بگفت و چهره زردم
شعر کامل
سعدی
* بهر جایگه یار درویش باش
* همه رادبا مردم خویش باش
شعر کامل
فردوسی