سعدی_بوستانباب چهارم در تواضع (فهرست)

شمارهٔ 2-حکایت در این معنی

1. یکی قطره باران ز ابری چکید

2. خجل شد چو پهنای دریا بدید

3. که جایی که دریاست من کیستم؟

4. گر او هست حقا که من نیستم

5. چو خود را به چشم حقارت بدید

6. صدف در کنارش به جان پرورید

7. سپهرش به جایی رسانید کار

8. که شد نامور لؤلؤ شاهوار

9. بلندی از آن یافت کو پست شد

10. در نیستی کوفت تا هست شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ماه فروماند از جمال محمد
* سرو نباشد به اعتدال محمد
شعر کامل
سعدی
* رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس
* گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
شعر کامل
حافظ
* دور گردان را به احسان یاد کردن همت است
* ورنه هر نخلی به پای خود ثمر می افکند
شعر کامل
صائب تبریزی