سعدی_بوستانباب هفتم در عالم تربیت (فهرست)

شمارهٔ 12-حکایت

1. مرا در نظامیه ادرار بود

2. شب و روز تلقین و تکرار بود

3. مر استاد را گفتم ای پر خرد

4. فلان یار بر من حسد می‌برد

5. شنید این سخن پیشوای ادب

6. به تندی برآشفت و گفت ای عجب!

7. حسودی پسندت نیامد ز دوست

8. که معلوم کردت که غیبت نکوست؟

9. گر او راه دوزخ گرفت از خسی

10. از این راه دیگر تو در وی رسی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* منم دل پر از غم ز کردار خویش
* بغم بسته جان را ز تیمار خویش
شعر کامل
فردوسی
* تا می توان ز آبله دست رزق خورد
* بهر چه خوشه چین ثریا شود کسی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
* واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند
شعر کامل
حافظ