سعدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 249

1. این جا شکری هست که چندین مگسانند

2. یا بوالعجبی کاین همه صاحب هوسانند

3. بس در طلبت سعی نمودیم و نگفتی

4. کاین هیچ کسان در طلب ما چه کسانند

5. ای قافله سالار چنین گرم چه رانی

6. آهسته که در کوه و کمر بازپسانند

7. صد مشعله افروخته گردد به چراغی

8. این نور تو داری و دگر مقتبسانند

9. من قلب و لسانم به وفاداری و صحبت

10. و اینان همه قلبند که پیش تو لسانند

11. آنان که شب آرام نگیرند ز فکرت

12. چون صبح پدیدست که صادق نفسانند

13. و آنان که به دیدار چنان میل ندارند

14. سوگند توان خورد که بی عقل و خسانند

15. دانی چه جفا می‌رود از دست رقیبت

16. حیفست که طوطی و زغن هم قفسانند

17. در طالع من نیست که نزدیک تو باشم

18. می‌گویمت از دور دعا گر برسانند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* از گشایش نبود بهره تهی مغزان را
* پسته پوچ محال است که خندان گردد
شعر کامل
صائب تبریزی
* اشکم برون می افگند راز از درون پرده را
* آری، شکایتها بود، از خانه بیرون کرده را
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* گر عود نه صندل سپید است
* با سرخ گل تو سرخ بید است
شعر کامل
نظامی