لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 1 : هر ساعتم اندرون بجوشد خون را
رباعی شمارهٔ 2 : عشاق به درگهت اسیرند بیا
رباعی شمارهٔ 3 : ای چشم تو مست خواب و سرمست شراب
رباعی شمارهٔ 4 : چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت
رباعی شمارهٔ 5 : دل می‌رود و دیده نمی‌شاید دوخت
رباعی شمارهٔ 6 : روزی گفتی شبی کنم دلشادت
رباعی شمارهٔ 7 : صد بار بگفتم به غلامان درت
رباعی شمارهٔ 8 : آن یار که عهد دوستاری بشکست
رباعی شمارهٔ 9 : شبها گذرد که دیده نتوانم بست
رباعی شمارهٔ 10 : هشیار سری بود ز سودای تو مست
رباعی شمارهٔ 11 : گر زحمت مردمان این کوی از ماست
رباعی شمارهٔ 12 : وه وه که قیامتست این قامت راست
رباعی شمارهٔ 13 : سرو از قدت اندازهٔ بالا بردست
رباعی شمارهٔ 14 : امشب که حضور یار جان افروزست
رباعی شمارهٔ 15 : آن شب که تو در کنار مایی روزست
رباعی شمارهٔ 16 : گویند هوای فصل آزار خوشست
رباعی شمارهٔ 17 : خیزم بروم چو صبر نامحتملست
رباعی شمارهٔ 18 : آن ماه که گفتی ملک رحمانست
رباعی شمارهٔ 19 : آن سست وفا که یار دل سخت منست
رباعی شمارهٔ 20 : از بس که بیازرد دل دشمن و دوست
رباعی شمارهٔ 21 : ای در دل من رفته چو خون در رگ و پوست
رباعی شمارهٔ 22 : چون حال بدم در نظر دوست نکوست
رباعی شمارهٔ 23 : غازی ز پی شهادت اندر تک و پوست
رباعی شمارهٔ 24 : گر دل به کسی دهند باری به تو دوست
رباعی شمارهٔ 25 : گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست
رباعی شمارهٔ 26 : گویند رها کنش که یاری بدخوست
رباعی شمارهٔ 27 : شب نیست که چشمم آرزومند تو نیست
رباعی شمارهٔ 28 : با دوست چنانکه اوست می‌باید داشت
رباعی شمارهٔ 29 : بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت
رباعی شمارهٔ 30 : روی تو به فال دارم ای حور نژاد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* قدر مجموعه گل مرغ سحر داند و بس
* که نه هر کو ورقی خواند معانی دانست
شعر کامل
حافظ
* نثار روی تو هر برگ گل که در چمن است
* فدای قد تو هر سروبن که بر لب جوست
شعر کامل
حافظ
* ما را به بخت شور خود ای دوست واگذار
* بادام تلخ در خور آغوش قند نیست
شعر کامل
صائب تبریزی