لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_گلستانباب دوم - در اخلاق درويشان (فهرست)

حکایت (٤3)

یکی از صاحب دلان زورآزمائی را دید بهم برآمده و کف بر دماغ آورده. گفت: این را چه حالتست؟ گفتند: فلان دشنام دادش. گفت: این فرومایه هزار من سنگ برمیدارد و طاقت سخنی نمیارد

1. لاف سرپنجگی و دعوی مردی بگذار

2. عاجز نفس فرومایه چه مردی چه زنی

3. گرت از دست برآید دهنی شیرین کن

4. مردی آن نیست که مشتی بزنی بر دهنی

5. اگر خود بر درد پیشانی پیل

6. نه مردست آنکه در وی مردمی نیست

7. بنی آدم سرشت از خاک دارد

8. اگر خاکی نباشد آدمی نیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بسیار زبونی‌ها بر خویش روا دارد
* درویش که بازارش با محتشمی باشد
شعر کامل
سعدی
* عقده های مشکلم چون عود یکسر باز شد
* تا فتادم در حریم دلگشای سوختن
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترا دایه گر مرغ شاید همی
* پس این پهلوانی چه باید همی
شعر کامل
فردوسی