سعدی_مواعظغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 61

1. پاکیزه روی را که بود پاکدامنی

2. تاریکی از وجود بشوید به روشنی

3. گر شهوت از خیال دماغت به در رود

4. شاهد بود هر آنچه نظر بر وی افکنی

5. ذوق سماع مجلس انست به گوش دل

6. وقتی رسد که گوش طبیعت بیا کنی

7. بسیار برنیاید، شهوت پرست را

8. کش دوستی شود متبدل به دشمنی

9. خواهی که پای بسته نگردی به دام دل

10. با مرغ شوخ دیده مکن همنشیمنی

11. شاخی که سر به خانهٔ همسایه می‌برد

12. تلخی برآورد مگرش بیخ برکنی

13. زنهار گفتمت قدم معصیت مرو

14. ورنه نزیبدت که دم معرفت زنی

15. سعدی هنر نه پنجهٔ مردم شکستن است

16. مردی درست باشی اگر نفس بشکنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* زبس از زلف او در شانه کردن مشک می ریزد
* چوپای شمع تاریک است پای سرو آزادش
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
* تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم
شعر کامل
حافظ
* عارض از کافور و زلف از مشک داشت
* لعل سیراب از لبش لب خشک داشت
شعر کامل
عطار