سعدی_مواعظغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 62

1. اگر لذت ترک لذت بدانی

2. دگر شهوت نفس، لذت نخوانی

3. هزاران در از خلق بر خود ببندی

4. گرت باز باشد دری آسمانی

5. سفرهای علوی کند مرغ جانت

6. گر از چنبر آز بازش پرانی

7. ولیکن تو را صبر عنقا نباشد

8. که در دام شهوت به گنجشک مانی

9. ز صورت پرستیدنت می‌هراسم

10. که تا زنده‌ای ره به معنی ندانی

11. گر از باغ انست گیاهی برآید

12. گیاهت نماید گل بوستانی

13. دریغ آیدت هر دو عالم خریدن

14. اگر قدر نقدی که داری بدانی

15. به ملکی دمی زین نشاید خریدن

16. که از دور عمرت بشد رایگانی

17. همین حاصلت باشد از عمر باقی

18. اگر همچنینش به آخر رسانی

19. بیا تا به از زندگانی به دستت

20. چه افتاد تا صرف شد زندگانی

21. چنان می‌روی ساکن و خواب در سر

22. که می‌ترسم از کاروان باز مانی

23. وصیت همین است جان برادر

24. که اوقات ضایع مکن تا توانی

25. صدف وار باید زبان درکشیدن

26. که وقتی که حاجت بود در چکانی

27. همه عمر تلخی کشیدست سعدی

28. که نامش برآمد به شیرین زبانی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بازار شوق گرم شد آن سروقد کجاست
* تا جان خود بر آتش رویش کنم سپند
شعر کامل
حافظ
* به دشواری ز رنگ و بو گران جان دست بردارد
* که از سیمای ناخن دیرتر رنگ حنا ریزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* غافل مشو ز عمر که ساکن نمی شود
* سیل عنان گسسته اقامت پذیر نیست
شعر کامل
رهی معیری