لینک اشتراک گذاری
کپی شد
سعدی_مواعظقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 122

1. نه آدمیست که در خرمی و مجموعی

2. به خستگان پراکنده بر نبخشاید

3. گلیم خویش برآرد سیه گلیم از آب

4. وگر گلیم رفیق آب می‌برد شاید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کسی را که همت بلند اوفتد
* مرادش کم اندر کمند اوفتد
شعر کامل
سعدی
* خبر ما برسانید به مرغان چمن
* که هم آواز شما در قفسی افتادست
شعر کامل
سعدی
* تا چند در میان فکنی باد و شانه را؟
* دل را نمی دهیم به زلف تو، زور نیست!
شعر کامل
صائب تبریزی