صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 14

1. می توان در زلف او دیدن دل بی تاب را

2. پرده پوشی چون کند شب گوهر شب تاب را

3. غیرت طاق دلاویز خم ابروی او

4. همچو ناخن می خراشد سینه محراب را

5. دیده حسرت عنان عمر نتواند گرفت

6. هیچ دامی مانع از جولان نگردد آب را

7. چون عنانداری کنم دل را، که چشم شوخ او

8. شهپر پرواز می گردد دل بی تاب را

9. در لباس عاریت چون ابر آرامش مجو

10. برق زیر پوست باشد جامه سنجاب را

11. خاکیان را بحر رحمت می کند روشنگری

12. موجه دریاست صیقل، ظلمت سیلاب را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خوش آن زمان که به بویش نهفته می نگرم
* چو سوی من نگرد، پس نظر بگردانم
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* پشیمانی ندارد خنده بر وضع جهان کردن
* ندارد گریه در پی خنده ای کز زعفران خیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم
* جمال حور نجویم دوان به سوی تو باشم
شعر کامل
سعدی