لینک اشتراک گذاری
کپی شد
صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1430

1. در لحد گل نکند شعله داغی که مراست

2. روغن از ریگ کند جذب چراغی که مراست

3. درنگیرد نفس شعله به خاکستر سرد

4. می خونگرم چه سازد به دماغی که مراست

5. نکند شبنم گل ریگ روان را سیراب

6. چه کند می به لب خشک ایاغی که مراست؟

7. دل من گرم نگردد به سخن با هر کس

8. ندهد نور به هر بزم چراغی که مراست

9. نیست در زیر فلک پادشهان را صائب

10. از غم و محنت ایام فراغی که مراست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بلبل از شاخ گل افتد به زمین از مستی
* گر سحر بوی خوشت جانب گل‌زار آرند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دور است سر آب از این بادیه هش دار
* تا غول بیابان نفریبد به سرابت
شعر کامل
حافظ
* روزگاریست که سودای بتان دین من است
* غم این کار نشاط دل غمگین من است
شعر کامل
حافظ