صائب تبریزی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1430

1. در لحد گل نکند شعله داغی که مراست

2. روغن از ریگ کند جذب چراغی که مراست

3. درنگیرد نفس شعله به خاکستر سرد

4. می خونگرم چه سازد به دماغی که مراست

5. نکند شبنم گل ریگ روان را سیراب

6. چه کند می به لب خشک ایاغی که مراست؟

7. دل من گرم نگردد به سخن با هر کس

8. ندهد نور به هر بزم چراغی که مراست

9. نیست در زیر فلک پادشهان را صائب

10. از غم و محنت ایام فراغی که مراست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* نیکخواهانم نصیحت می‌کنند
* خشت بر دریا زدن بی‌حاصلست
شعر کامل
سعدی
* تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
* که شادی جهان گیری غم لشکر نمی‌ارزد
شعر کامل
حافظ
* شکرانه‌ای که شاه نکویان شدی به حسن
* می‌باید التفات به حال گدا کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی